Wat is een wooninitiatief?

In 2019 zijn een aantal ouders een projectgroep gestart om voor hun kinderen een woonvoorziening te creëren in Haaksbergen. In 2020 is hier stichting Nia Domo uit geboren.

De kinderen zijn nu tussen de 16 en 19 jaar en hebben allemaal een verstandelijke beperking. In 2025 zijn deze kinderen zullen ze een werkvoorziening of dagbesteding werkzaam zijn. Net als hun broertjes of zusjes zullen ook deze kinderen een eigen woonplek nodig hebben, ze kunnen niet altijd bij hun ouders blijven wonen. Deze kinderen zullen dit echter niet zelfstandig kunnen.

De ouders van deze kinderen zijn op zoek naar een woonplek binnen Haaksbergen, waarbij ze zelf invloed hebben op de samenstelling van de groep en de hulpverleners. Een dergelijke plek is tot op heden niet gevonden, daarom hebben deze ouders besloten zelf een wooninitiatief te starten.

Veel ouders zetten zelf een ouderinitiatief op. Hiermee kan de eigen visie op zorg en wonen gerealiseerd worden. Ouders zoeken zelf een woning en kopen de zorg in. Kenmerken van een ouderinitiatief zijn onder andere een huiselijke sfeer en persoonlijke aandacht. Hierbij zijn groepen meestal kleiner dan bij andere woonvormen, meestal tussen 8 tot 12 bewoners. De zorg kopen de ouders gezamenlijk in. Nachtzorg, gezamenlijk eten en activiteiten. Dat kan via zorgaanbieders, maar het initiatief kan ook zelf zorgverleners in dienst hebben. Bij een ouderinitiatief houden ouders veel invloed. Ze hebben invloed op de werkwijze en houding van medewerkers, de cultuur en de zorg. Er is veel rechtstreeks contact tussen medewerkers en ouders.

Project Ouderinitiatief Haaksbergen van start

Ideeën gaan vaste vormen krijgen. Samen met de ouders van Jill en Noor zijn we om tafel gegaan om te praten over een woonvoorziening in Haaksbergen. Nu zijn onze kinderen nog jong, zo’n 15 jaar, maar over een paar jaar stopt de school en moeten de kinderen aan ‘het werk’ en wordt het tijd om een woonruimte voor ze vinden.

In het huidige aanbod van woonruimte kunnen we ons nog niet vinden. Of de groepen zijn te divers, of de begeleiding voldoet niet aan onze wensen.

De kogel is door de kerk: we gaan het zelf doen.

We hebben nog voldoende tijd (jaren). We gaan beginnen met het schrijven van een plan en met het bekijken van andere initiatieven in de omgeving.